…………………………………….
“श्री”
गजानन महाराज की जय अनुभव (अनुभव 65 🌺)
* *महाराजांचं लक्ष आहे* *
जय गजानन! मी वर्ष 2015 ते 2017 या काळात बृहन्महाराष्ट्र मंडळ नवी दिल्ली,या संस्थेच्या महासचिव पदावर कार्यरत होतो. त्या काळात मला जो अनुभव आला तो अनुभव,श्री गजानन महाराजांचं स्मरण करून,तुम्हाला सांगावा,असा मानस आहे. मात्र त्याच अनुषंगाने प्रथम ‘बृहन्महाराष्ट्र मंडळ ‘या संस्थेविषयी थोडी कल्पना देणं इथे क्रमप्राप्त आहे.
बृहन्महाराष्ट्र मंडळ ही फार जुनी संस्था आहे. स्वातंत्र्यपूर्व काळात,इ.स.1926 ला महाराष्ट्रात जे धुरंधर स्वातंत्र्य सेनानी होते त्यांच्या मनात असलेल्या देशप्रेमामुळे आणि मराठी संस्कृती विषयी असलेल्या प्रेमामुळे त्यांनी बृहन्महाराष्ट्र मंडळाची स्थापना केली . जेणेकरून मराठी समाज एकत्र बांधता येईल आणि महाराष्ट्राच्या बाहेर,देशात इतरत्र विखुरलेल्या मराठी बांधवांमधे महाराष्ट्राची मराठमोळी संस्कृती टिकवून ठेवणे, तसेच बाहेरील नवीन मराठी पिढीला मराठी संस्कृतीचा परिचय करून देणे शक्य होईल,हा त्यांचा या मागे उद्देश होता.
अलीकडील काळाच्या संदर्भात बोलायचं तर महाराष्ट्राच्या बाहेर रहाणार्या मराठी माणसांचे हे मंडळ! याचं मुख्यालय दिल्ली येथे आहे. यात काम करणार्या कार्यकारिणीत,कार्याध्यक्ष,उपाध्यक्ष,महासचिव,सचिव,कोषाध्यक्ष,सहकोषाध्यक्ष अशा सहा लोकांसह प्रत्येक राज्यातून काही निवडक प्रतिनिधी यांचा समावेश असतो. महाराष्ट्राचा मुख्यमंत्री यात पदसिध्द अध्यक्ष असतो. वर्षभर विविध कार्यक्रम होत असतात आणि संस्थेचे दरवर्षी भारतभरात कुठेतरी एक वार्षिक अधिवेशन होत असतं,अधिवेशनाच्या निमित्ताने देशभरातून एकत्र आलेल्या सभासदांमधे विचारांची देवाण घेवाण होत असते
इ.स.2016 ला मी महासचिव असताना ‘यंदाचं अधिवेशन कुठे ‘ असा विषय कार्यकारिणीत चर्चेला आला,तेव्हा शेगांवला हे अधिवेशन व्हावे असा विषय समोर आला. या निमित्ताने देशभरातून अगदी बिहार,झारखंड,बंगाल,पासून तर थेट खालपर्यंत,सर्वत्र असलेल्या सभासदांना ‘गजानन महाराज ‘दर्शनाचा योग येऊ शकेल अशी इच्छा व्यक्त करण्यात आली.
मी रवी गिर्हे,मी मूळचा तसा नागपूरचा पण बॅन्क ऑफ इंडियातील माझ्या नोकरीमुळे मी मध्य प्रदेशात,इटारसीला नोकरीला असल्यामुळे तिकडून माझी निवड बृहन्महाराष्ट्र मंडळात होऊ शकली. माझी बहीण अकोल्यात असल्या कारणाने,मी अनेक वेळा शेगांवला गेलेलो.अर्थात शेगांवची शिस्त माझ्या चांगल्याच परिचयाची होती. शेगांवच्या शिस्तीचा आपण भक्तगण नेहमीच अनुभव घेत असतो. बृहन्महाराष्ट्र मंडळाच्या या अधिवेशनाला संस्थान परवानगी देईल का? हा मोठाच प्रश्न माझ्या मनात होता. कारण श्री गजानन महाराज संस्थान बाहेरील कोणत्याही संस्थेला अशा प्रकारचं आयोजन ‘संस्थान परिसरात’ करू देत नाही हे ऐकिवात होते,तरी महाराजांच्या कृपेने प्रयत्न करण्याचे ठरविले.
प्रथम भेटीत शेगांवला जाऊन,महाराजांचे दर्शन घेतले आणि महाराजां समोर उभे राहून,माझ्या येण्याचा उद्देश प्रकट केला,सोबत खामगाव येथील माझे मित्र श्री दीपक पेठे,भारतीय स्टेट बँक,हेही होते. त्यांची संस्थान मधे बर्यापैकी ओळख होती. आम्ही दोघेही संस्थानच्या व्यवस्था प्रमुखांकडे गेलो. त्यावेळी अपेक्षेप्रमाणे संस्थानतर्फे आमच्या प्रस्तावाचा स्वीकार केल्या गेला नाही. मी माझ्या परीने त्यांना खूप समजावून सांगण्याचा प्रयत्न केला. देशाच्या विविध भागातून आठ नऊशे लोक येणार,त्यापैकी बरेच प्रथमच येणार. संस्थानची शिस्त,येथील भक्तीभाव,हे देशभरातील लोकांनी बघायला हवं वगैरे बोललो,त्यावर त्यांनी निदान एवढं कबूल केलं की ‘ठीक आहे,आम्ही हा प्रस्ताव आदरणीय श्रीमान भाऊसाहेब पाटीलांकडे ठेवतो ‘आणि तुम्हाला तसं कळवितो. मी पुन्हा गजानन महाराजांसमोर येऊन त्यांना हात जोडले आणि नागपूरला परतलो,कारण आता माझी बदली नागपूरला झाली होती.
अधिवेशन शेगांवला झालं तर किती छान होईल?हा विचार मनात फिरू लागला,गजानन महाराज काही करतील अशी आशा होतीच,वरून आपल्या महासचिव पदाच्या कार्यकाळात हे झाले तर तो एक रेकाॅर्ड होईल या भावनेने मी अधिक तीव्रतेने महाराजांना तशी प्रार्थना करू लागलो. माझी प्रार्थना सुरू झाली,सोबत शेगांव साठी प्रयत्नही सुरू झाले,त्यातच एक दिवस माझे ऑफीसचे एक मित्र श्री संजय नायडू यांनी मला बोलावले व मला एक खास भेट देण्याची इच्छा व्यक्त केली. त्यांनी मला दिलेली भेट म्हणजे,श्री गजानन महाराजांचा मूळ स्वरूपातील एक फोटो. हे महाराज प्रसन्न असल्याचेच द्योतक होते. महाराजांनी दिलेला तो एक संकेत होता.
मधल्या काळात मी शेगांवच्या संपर्कात होतो. तीन वेळा मला या संदर्भात चर्चेसाठी बोलावणं आलं. त्या दिवशी फोटोच्या रुपात महाराजांनी संकेत दिलाच होता,नंतर लगेचच्याच भेटीत शेगांवहून निरोप आला आणि आदरणीय शिवशंकरभाऊ पाटील यांनी अधिवेशनासाठी आम्हाला अनुमती दिली.
11,12व13मार्च 2016रोजी बृहन्महाराष्ट्र मंडळाचं अधिवेशन श्री क्षेत्र शेगांव येथे अत्यंत सुनियोजित पध्दतीने पार पडले. देशभरातून आठ नऊशे लोक शेगांवला दाखल झाले. ज्यांना शेगांव माहिती नव्हतं त्यांच्या मनात खूप सारे प्रश्न होते,इतके लोक,जेवण्याची व्यवस्था कशी होणार?रहाण्याची सोय काय?पण जसं अधिवेशन सुरू झालं तसं त्यांचे ते प्रश्न बाजूला पडले. व्यवस्था पाहून सगळ्यांचे डोळे दिपून गेले आणि पुढील प्रश्न त्यांना सतावू लागला ‘एवढी उत्तम व्यवस्था ‘खर्च किती येणार?जे प्रथमच शेगांव पहात होते त्यांना कदाचित शेगांव संस्थानच्या कार्यपद्धतीची आणि तेथील शिस्तबध्द व्यवस्थापनाची कल्पना नव्हती. अन्य ठिकाणी गेल्यावर,बहुतांश कर्मचार्यांची आशाळभूत नजर आणि संस्थानात सेवेकर्याने ‘माऊली ‘म्हणून केलेली सूचना यात जमीन आस्मानाचा फरक आहे हे त्यांना ठाऊक नव्हतं. अर्थातच अन्य ठिकाणी इतकी उत्तम व्यवस्था न होताही होणारा खर्च भरमसाठ होता तेच शेगांवला अत्यंत उत्तम पध्दतीने सर्व पार पडले तरी,खर्च मात्र तुलनेत खूपच कमी आला. या ठिकाणी एक गोष्ट नमूद करायलाच हवी की संस्थान तर्फे सर्व लोकांना जेवणात गोड देऊन अधिवेशनाची विशेष दखल घेण्यात आली.
अधिवेशन संपलं. सर्व लोक शेगांव दर्शनाने आणि महाराजांच्या असले पणाच्या जाणिवेने भारावून गेले. सर्व प्रेमाने निरोप घेऊन आपापल्या गावी परतले,मात्र दोन चार लोकांनी अधिवेशन संपल्यानंतरही आपली जागा सोडली नाही. सेवेकर्याने विनंती केल्यावरही आम्ही उद्या जाणार या विचारावर ते ठाम राहिले. मला सेवेकर्याने ही गोष्ट फोन करून कानावर घातली तेव्हा मी त्यांचे पैसे देण्याची इच्छा व्यक्त केली,त्यावर सेवेकरी म्हणाले माऊली असू द्या आपण नाममात्र आहोत,बाकी महाराजांची इच्छा! ‘रवि साहेब’ काळजी करू नका,महाराजांची सर्वत्र नजर असते!
पुढे मला समजलं की त्या लोकांना परतताना वाटेत अपघात झाला आणि बराच त्रास सहन करावा लागला.
या अनुभवाच्या निमित्ताने आपण सर्व गजानन महाराज भक्तांनी ,’महाराजांची आपल्यावर नजर आहे ‘ही खूणगाठ जर मनाशी बांधली तर आपली पुढील वाटचाल आपोआपच योग्य मार्गावर होत राहील आणि स्वाभाविकपणेच ओठावर येत राहील श्री गजानन!जय गजानन!श्री गजानन !जय गजानन!
🌺अनुभव– डाॅ रवि गिर्हे
शब्दांकन — जयंत वेलणकर 9422108069
आपल्या जवळ गजानन महाराजांविषयी काही अनुभव असल्यास स्वागत आहे.
🌸अवश्य वाचा !!श्री गजानन अनुभव!!
पृष्ठ संख्या 190
सहयोग राशी रुपये पन्नास फक्त
…………………………………….