…………………………………….
“श्री”
गजानन महाराज की जय (अनुभव 81🌺)
*श्री गजानन चरित्र, तारक असूनी परम पवित्र*
जय गजानन! मी पूर्वाश्रमीची सुधा नवरे, 18 जून 1981 रोजी माझं लग्न झालं आणि मी झाले सौ. सुधा सुधीर गरूड! नवदाम्पत्यांच्या जीवनात लग्नानंतरचं पहिलं वर्ष हसत- खेळत निघून जातं असं म्हणतात आणि बहुतांशी ते खरही आहे, पण माझं वैवाहिक जीवन त्याला अपवाद ठरलं!केवळ पहिलंच वर्ष नाही तर, लग्नानंतर तब्बल सात आठ वर्ष जणू संकटांशी लढण्यासाठीच मी जिवंत होते. अर्थात या काळात संकटांशी सामना करण्याचं शारिरीक ,मानसिक बळ श्री गजानन महाराजांनी मला प्रदान केलं असावं, असं मात्र मी अनुभवातून म्हणू शकेन!
माझ्या सासरचं वातावरण वेगळं असलं तरी, माझ्या माहेरी मात्र मी आईला श्री गजानन विजय ग्रंथाचं पारायण करताना पाहिलं होतं, त्यामुळे इयत्ता नववी पासूनच मी दर पौर्णिमेला ‘गजानन विजय ‘चं पारायण करीत असे, अर्थातच ‘ श्री गजानन चरित्र, तारक असूनी परम पवित्र ‘ हे मी वाचलं होतं. श्री गजानन महाराजांचं स्मरण मी ह्रदयात जपलं होतं. मात्र लग्नानंतर ते बाजूला पडलं. अर्थात माझ्याकडून, महाराजांनी मात्र ते क्षण लक्षात ठेवले होते.
माझं लग्न ठरत असतानाच माझे सासरे आजारी होते, प्रकृती जास्तच होती, म्हणून आम्हाला घाईने लग्न उरकण्याचा निर्णय घ्यावा लागला, म्हणजे खरं तर मी परिस्थितीशी जुळवून घेतलं होतं .लग्नानंतर महिन्याच्या आतच त्यांच निधन झालं. म्हणजे लग्नानंतर घरात पहिला प्रसंग तोच, तरूणपणी नवविवाहित तरूणी येणार्या सणाने आनंदित होते, पण घरात सासरे गेल्यावर त्या वर्षात एकही सण झाला नाही. माझे मिस्टर मधुसूदन मिल मधे कामाला होते. त्यांचा आग्रह मी नोकरी करू नये, असा असल्याने मी पुन्हा परिस्थितीशी तडजोड केली. आमचं लग्न जून मधे झालं आणि ऑगस्ट महिन्यात संपूर्ण मुंबईतच मिल कामगारांचा संप सुरू झाला, पगार बंद झाले. संपावर असणार्या कामगारांना ,जेव्हा पगार मिळत नाही आणि घरची आर्थिक जबाबदारी एकाच्याच जीवावर असेल तर त्या घरात काय हालत असते ,हे त्या घरात राहिल्याशिवाय कुणाला कळायचं नाही. श्री. दत्ता सामंत यांच्या नेतृत्वाखाली हा संप सुरू होता. संप फार दिवस चालणार नाही, हा मोठमोठ्यांचा अंदाज खोटा ठरला. पुढे राजकारणामुळे संप चिघळतच गेला, तो शेवटपर्यंत मिटलाच नाही. दोन महिन्यात संपामुळे यांची नोकरी गेली. घरातील आवक पूर्णतः बंद! मुंबईतील सर्वच गिरण्या ऑक्टोबर 1981 पासून पूर्ण बंद झाल्या. अनेक कुटुंब उघड्यावर आलीत. हजारो कामगार बेकार झालेत. यांच्या बरोबरच्या अनेकांनी निराश होऊन आत्महत्या केल्यात. अनेक लोक डिप्रेशन मधे गेले. आमच्याही घरची स्थिती फारशी वेगळी नव्हती, ह्यांना शोधूनही नोकरी मिळेना, आज मिळाले उद्याचं काय? हा रोजचा प्रश्न. दोन महीने लहान नोकरी चार महिने सुट्टी! बोरिवलीत आम्ही एक लहान जागा, वन रूम कीचन घेतली होती, तिथे आम्ही राहू लागलो होतो.
आता मलाही काही हात पाय हालवणं गरजेचं होतं, मला शिकविण्याची आवड होती, मी दोन चार घरगुती शिकवण्या धरल्या. दिरांच्या मदतीने दादर येथील समर्थ विद्यालयात डी.एड.ला प्रवेश घेतला. मी सकाळी सहा वाजता घरातून बाहेर पडत होते, प्रथम काही शिकवण्या, नंतर काॅलेज नंतर पुन्हा शिकवण्या, बारा चौदा तास घराबाहेर. असा दिनक्रम असायचा. अन्य काही करणे हा विचारही मनात येऊ शकत नव्हता. त्या दुष्काळात हिरवळ म्हणजे मी डी. एड.ला पहिली आले. पण पुन्हा गडबड अशी झाली की रिझल्टच्या नुकतीच आधी शिक्षकांसाठी महानगरपालिकेची जाहिरात येऊन गेल्यामुळे आता ती वाट बंद होती, मग कांदिवली येथे एका ठिकाणी 1200 रुपये पगारावर नोकरी लागली पण सही बाराशेवर आणि हातात सहाशे अशी वस्तुस्थिती होती.
अशात 1986 साली यांना एका कापडाचा कारभार करणार्या कंपनीत नऊशे रुपये पगारावर नोकरी लागली. आम्ही दोघेही सूर्योदयापासून ते सूर्यास्तानंतरही अविश्रांत मेहनत करायचो तेव्हा घरात दोन्ही मिळून जेमतेम दीड हजार रुपये महिना येऊ लागले, पण निदान दुष्काळातील तेरावा महिना कमी झाला, वाटलं, येतील चांगले दिवस, पण कशाचं काय, 1988 च्या जुलै महिन्यात त्या नवीन कंपनीने मिस्टरांवर कापड खराब केल्याचा आरोप करून, दीड लाख रुपये नुकसान भरपाईसाठी नोटीस बजावली. तो आरोप चुकीचा होता पण जीवन उधव्स्त करण्याकरिता पुरेसा होता.
आम्ही पार तुटून गेलो, मी अबोल झाले, उदास राहू लागले, चक्कर येऊ लागल्या.माझी अवस्था पाहून माझी एक कामत नावाची मैत्रीण आहे तिने चौकशी केली, म्हणाली माझे मिस्टर वकील आहेत त्यांना भेट. त्याप्रमाणे आम्ही त्यांना भेटलो, ते म्हणाले, तुमची बाजू मजबूत आहे. प्रथम त्यांनी केस लढण्यासाठी तयारी दर्शविली.
दिवसभर नोकरी, नंतर क्लास, व नंतर वकीलाशी बोलणी, असा सकाळी 9 ते रात्री 2 दिनक्रम सुरू झाला. तीन महिन्यात माझे मिस्टर खचले, आता नको, मला टेन्शन येतं, झोप येत नाही, असं म्हणू लागले. त्यात भर अशी पडली की, एक दिवस कामत वकील म्हणाले मी मालकाच्या बाजूने लढतो, तुमची केस माझ्या मित्राला देतो. थोडा खर्च करा तुम्हाला पंचावन्न वयापर्यंत पगार मिळेल.
आम्ही खर्चासाठी पैसा कुठून आणणार होतो? आता जे होईल ते नशीबावर सोडून देणे या शिवाय अन्य मार्ग नव्हता. दिवस समोर रेटणं चालू होतं. कुठेच काही आशेचा किरण नव्हता. कधी घरात दोन घास शिजले तर खायचे किंवा कुणी काही दिलं तर त्यावर भूक भागवायची . त्या दिवशी माझी मैत्रीण ‘सरस्वती’ ने दिलेल्या दोन पोळ्या डब्यात होत्या.आम्ही दोघं त्या डब्याकडे पहात भूक जिरवत होतो. त्या संध्याकाळी आम्ही विचार केला की हे घर वकीलाच्या नावावर करून वसईच्या खाडीत जीव द्यायचा, चिठ्ठीत एकच ओळ लिहायची ‘दीड लाख कंपनीला देऊन टाका आणि आम्हाला कर्जमुक्त समजा ‘खाडीत उडी मारण्याचा धीर एकवटत अंथरुणावर आडवे झालो. उशीरा केव्हा तरी झोप लागली असावी. पहाटे चार वाजता जणू प्रत्यक्ष घडतं आहे इतकं स्पष्ट स्वप्न मी पाहिलं…
दारावरची बेल वाजली, प्रथम मला वडील दारात उभे दिसले पण आत शिरले तेव्हा गजानन महाराज त्यांच्या सोबत आठ माणसांना घेऊन समोर उभे ठाकले, मला म्हणाले आम्हाला जेवायला वाढ. मी म्हटलं शेजारून पीठ आणते,आणि स्वयंपाक करते,त्यावर म्हणाले तो डबा उचल आणि वाढणं सुरू कर!मी सर्वांसाठी पंगत वाढली, सर्व पोटभर जेवले पण डब्यात दोन पोळ्या मात्र तशाच शिल्लक राहिल्यात. जेवण होताच बाकी सर्व लोक निघून गेलेत मात्र महाराज मला म्हणाले, तुला काय वाटलं? मी जाणार?मी इथेच राहणार!मला बसायला जागा दे!मी लोखंडाच्या पलंगावर जागा झटकून, साफ करून त्यांना म्हटलं ‘इथे बसा !’ते बसलेत मी समोर उभी होते. मला म्हणाले, ‘ मुली यापुढे आत्महत्येचा विचार कधीही करायचा नाही! इथून पुढे तुला कधीही अन्न, वस्त्र आणि निवारा, यात कमी पडणार नाही!’ते ऐकलं, मी देहभान हरपून त्यांच्याकडे पहात राहिले. किती वेळ पहात होते कुणास ठाऊक, इतक्यात दारावरची बेल वाजली, पुन्हा वाजली, मी उठून दार उघडलं. सकाळचे सहा वाजत होते.
दारात कामत वकील उभे होते, मी काही बोलणार तोच ते म्हणाले ,’आनंदाची बातमी घेऊन आलो आहे ‘काल चमत्कार झाला व केसचा निकाल तुमच्या बाजूने लागला आता मालकच तुम्हाला नुकसान भरपाईचे पैसे देणार आहे. खरोखरच आम्हाला अकरा हजार रुपये नुकसान भरपाई मिळाली.
पहाटे पहाटे महाराजांनी दिलेले शब्द खरे ठरलेत!गजानन चरित्र तारक असुनी परम पवित्र या ओवीतील
‘ तारक’ या शब्दाचा अनुभव मला आला होता, किंबहुना तिथून त्या अनुभूतीला सुरूवात झाली. पुढे परम पवित्र असल्याचही अनुभवास आलं, मात्र ते वर्णन आता पुढील भागात, तोपर्यंत श्री गजानन!जय गजानन!श्री गजानन!जय गजानन!
🌺अनुभव–सौ. सुधा सुधीर गरूड
बोरीवली, मुंबई
शब्दांकन– जयंत वेलणकर 9422108069
आपल्या जवळ गजानन महाराजांविषयी काही अनुभव असल्यास स्वागत आहे
🌸अवश्य वाचा !! श्रीगजानन अनुभव!!
पृष्ठ संख्या 190
सहयोग राशी रुपये पन्नास फक्त
…………………………………….