…………………………………….
“श्री”
गजानन महाराज की जय (अनुभव72🌺)
*श्रीगजानन सिध्दयोगी*
जय गजानन! असं म्हणतात की संतांचा सहवास लाभायला आणि मुखात भगवंताचं नाव यायला भाग्य लागतं! माझ्या बाबतीत असं म्हणता येईल की,जीवनाच्या वाटेवर श्री गजानन महाराज दीपस्तंभासारखे उभे झालेत आणि मला शेगांवची वाट गवसली.
मी इ.स.1980 साली सोलापूरला सेल्सटॅक्स ऑफिसला पी.ए.टू जाॅईन्ट कमिश्नर (स्टेनोग्राफर) या पदावर रुजू झालो आणि माझी नोकरी सुरू झाली. माझं नाव संजय गोखले, सध्या मी सेवानिवृत्त आहे आणि गजानन महाराजांचे आपण भक्त आहोत, सेवक आहोत या कल्पनेने आनंदात आहे. ‘गुरू योग्य असल्यावरी, वाया न जाई सेवा खरी ‘ही जी गजानन विजय ग्रंथात ओळ आहे त्याचा अनुभव जेव्हा आम्हा गजानन भक्तांना येतो तेव्हा सोबतच्या गजानन महाराज भक्तांना तो अनुभव सांगावा, अशी स्वाभाविक भावना मनात निर्माण होते! बस त्याच भावनेने माझा अनुभव तुम्हाला सांगू इच्छितो!
खरं तर सुरुवातीला मला गजानन महाराजांविषयी फारशी कल्पना नव्हती,म्हणजे नाव ऐकून होतो पण फारसा अनुभव असा नव्हता. आमच्या संसारवेलीवर डिसेंबर 1985 ला प्रथम कन्यारत्न ‘केतकी ‘आणि ऑक्टोबर 1988ला दुसरही कन्यारत्नच ‘गौरी ‘.त्याचं असं झालं की 1988-89 च्या सुमारास म्हणजे मोठी केतकी जेमतेम चार वर्षांची असताना तिला ‘टायफाॅईड’ झाला आणि तिला हाॅस्पिटल मधे अॅडमिट करावं लागलं. सोलापूरचे सुप्रसिद्ध बालरोग तज्ञ, डाॅक्टर उमाकांत वरेरकर तिच्यावर लक्ष ठेवून होते. डाॅक्टरांच्यापरीने ट्रीटमेन्ट सुरू होती,परंतू पाच सहा दिवस झालेत तरी तिचा ताप काही उतरला नाही, अगदी चढत्या क्रमाने औषधं झालीत, सलाईन लावून इंजेक्शन झालं, पण ताप उतरला नाही. केस हाताबाहेर जाणार, अशी स्पष्ट लक्षणं दिसू लागली. आम्ही सर्व तर काळजीत होतोच पण डाॅक्टरही हताश झाले. सातव्या दिवशी डाॅक्टर म्हणाले ‘गोखले ‘मी काल रात्री तीन वाजेपर्यंत, ‘केतकी’ ला पुढील औषध काय द्यावं ?या विषयी वाचन करीत होतो, पण मलाही मार्ग नीट दिसत नाहीये, ते ऐकून आमच्या तोंडचं पाणी पळालं!सगळं घर अस्वस्थ झालं. तेव्हा आमच्या शेजारी जोशी काकू राहत होत्या, त्यांनी सर्व परिस्थिती पाहून, त्या आमच्या दारी जणू गजानन महाराजांच्या प्रतिनिधी म्हणून उभ्या ठाकल्या. त्यांच्या हातात ‘गजानन विजय ग्रंथ ‘होता. त्या केतकी च्या आईला ग्रंथ देऊन म्हणाल्या, हा ग्रंथ भावपूर्ण अंतःकरणाने प्रार्थना करून वाच आणि गजानन महाराजांचा अंगारा प्रत्येक अध्यायानंतर लावत जा!बघा काय होतं ते!
त्या पारायणातून मला गजानन महाराजांची ओळख झाली, केतकीच्या तब्येतीतील सुधारणा सगळ्यांनाच आनंद देऊन गेली. घरातील वातावरण जय हो!गजाननमय हो !असं झालं आणि आम्ही स्वतःसाठी म्हणून शेगांवहून श्री गजानन विजय ग्रंथ घरी घेऊन आलो.
आता आमच्याकडे गजानन विजयचं पारायण हा नित्याचा भाग झाला. विशेषतः माझ्याही पेक्षा माझी पत्नी सुनंदा जास्त नियमितपणे गजानन विजय वाचू लागली. पुढे वेळोवेळी लहान सहान प्रसंग घडत गेले, प्रत्येक वेळी गजानन महाराजांची भक्ती आमच्या साठी आधार ठरत गेली आणि इ.स.2006 साली असा एक प्रसंग आला, की पत्नीच्या महाराजांवरील निष्ठेच्या कसोटीचा क्षण आला.
इ.स.1980 ते इ.स.2006 म्हणजे तब्बल सत्तावीस वर्ष सोलापूर सारख्या गावात नोकरीचे पार पडले. माझ्या वयाची पन्नाशी उलटून गेली आणि अचानक नोकरीच्या ठिकाणी काही व्यवस्थापकीय बदल घडल्याने मला मुंबईला बदलून जाण्याचा योग आला. घरी वृध्द आई वडील, घर सांभाळणारी गृहिणी, मोठी मुलगी नोकरीच्या निमित्ताने पुण्यात, धाकटीचं शिक्षण सुरू आहे, घरात कमावता मी एकटा, सर्व जबाबदारी आर्थिक, मानसिक, शारीरिक पार पाडण्यासाठी माझं घरी असणं आवश्यक, बरं घरच्यांना मुंबई सारख्या ठिकाणी नेता येत नाही. एकट्याचीच रहाण्याची सोय होणं कठीण, अशा सर्व परिस्थितीत मुंबईला माझी रवानगी ऑफिसनं केली! कसं व्हावं?
बरं उद्भवलेल्या स्थितीला काही पर्यायही नव्हता. कारण सेल्सटॅक्स च्या ऐवजी ‘व्हॅट’ लागू होणार!त्यामुळे सेल्सटॅक्स मधील अनेक कर्मचार्यांना दुसरे ऑफिसमधे समावून घेणे अशासारखा तो प्रकार असल्याने, संपूर्ण महाराष्ट्रात असे बदल अनेक ठिकाणी झाले, अर्थात त्यात माझाही नंबर लागला आणि मला 7 मे 2007 रोजी मुंबईला जाॅईन व्हावं लागलं.
जेव्हा मी सोलापूरहून निघताना सौ सुनंदाचा निरोप घेतला तेव्हा ती मला म्हणाली, ‘मी महाराजांच्या समक्ष तुम्हाला सांगते आहे आणि याला महाराज साक्षी आहेत, पुढील प्रकट दिनापर्यंत तुमची सोलापूरला बदली होईल!’
सुनंदा दर नवमी, दशमी, एकादशीला नियमीत पारायण करीतच होती, त्याला जोडून तिने संकल्पासह रोज एका अध्यायाचं वाचन सुरू केलं. सोबत महाराजांना प्रार्थना सुरू झाली, ‘महाराज मी मिस्टरांना बदली विषयी बोलले आहे. आमच्यावर लक्ष असू द्या, मी तुमच्या समोर यांना प्रकट दिनाचा दिवस सांगितला आहे. ‘
इकडे मी बदली साठी सर्व बाजूनी प्रयत्न सुरू केले. पण बदलीची काहीच शक्यता दिसेना. मुळात सेल्सटॅक्स ऑफिसच्या कामाचं स्वरूप बदलून ‘व्हॅट अस्तित्वात आल्याने बदलीची संभावनाच अगदी धूसर होती. आठ महिने निघून गेलेत. बदली बाबत काहीच हालचाल दिसत नव्हती, ही मधून मधून विचारणा करीत होती. आता प्रकट दिन महिन्यावर येऊन ठेपला. हिने एकवीस दिवसात एकवीस पारायणं करण्याचा निर्धार केला. हिची पारायणं सुरू झाली, एकवीसावं पारायण झालं.
एक दिवस मला साहेबांनी म्हटलं ‘गोखले ‘तुमची बदली होणे शक्य नाही पण एक करता येईल, तुम्हाला मी ऑन डेप्युटेशन सोलापूरला पठवतो, त्याप्रमाणे पाच व्यक्तींचा तसा आदेशही निघाला पण चार लोकांची रवानगी झाली आणि माझ्यासाठी मात्र बदलीवर काम करणारी व्यक्ती (रिलीव्हर)न मिळाल्याने माझं काम काही झालं नाही.
आता प्रकट दिन बावीस दिवसांवर येऊन ठेपला, पण काम होण्याची चिन्हं पुन्हा ठप्प झालीत. सुनंदा पुन्हा महाराजांसमोर बसती झाली म्हणाली महाराज आता माझी लाज तुमच्या हाती आहे. आता मी पुन्हा एकवीस पारायणं सुरू करते आहे. परीक्षा पाहणारेही तुम्हीच आणि पास करणारेही तुम्हीच!
प्रकट दिनाच्या आदल्या दिवशी काम कुठपर्यंत आलं ,ते पाहण्यासाठी ऑफिसला गेलो, आत खूप महत्वाची मिटींग सुरू होती. माझं काम होणं कठीण झालं कारण मी आत जाऊ शकत नव्हतो. पण तितक्यात व्यवस्थापकीय काम करणार्या एकाची नजर माझ्याकडे गेली, योगायोगाने एक स्टेनो अपेक्षित असून मिटींगला आला नव्हता, त्याने मला घाई घाईने आत पाठवले. सहाजिकच साहेबांना माझ्या कामाची आठवण झाली, पण तेवढयाच पुरती.
प्रकट दिनाच्या दिवशी सकाळी मला सुनंदाचा फोन आला, त्यानुसार मी हेडऑफिसला पोहोचलो पण पत्र निघालं नव्हतं .मी पुन्हा माझ्या ऑफिसला आलो. तीन चारच्या सुमारास मला पुन्हा सुनंदाचा फोन आला, म्हणाली, एकवीसावं पारायण झालं, आज प्रकट दिन!मी महाराजांना म्हटलं आहे, तुम्ही पुन्हा हेडऑफीसला जाऊन बघा. त्यावर मी म्हणालो, अगं या दोन चार तासांनी काय होणार आहे?पण ठीक आहे असं म्हणून मी ऑफिस गाठलं.
ऑफिसमध्ये नवीन डेप्युटेशन ऑर्डर टाईप केल्या जात होता, मला पाहताच कमिश्नरांच्या पी. ए.ने माझं नाव त्यात अॅड केलं,म्हणाला, तुमच्यासाठी बदली माणूस दिला आहे. हा तुमचा ऑर्डर.
मी पाणावलेल्या डोळ्यांनी तो कागद स्वीकारला. प्रकट दिनाच्या दिवशी माझा सोलापूरसाठी परतीचा प्रवास सुरू झाला होता. सुनंदाची श्रध्दा श्रेष्ठ ठरली होती. गाडीच्या आवाजात आवाज मिळवून, खिडकीतून दूर पहात माझा जप सुरू झाला.. श्री गजानन!जय गजानन!श्री गजानन!जय गजानन !
🌺अनुभव– संजय गोखले
सोलापूर
शब्दांकन — जयंत वेलणकर 9422108069
आपल्या जवळ गजानन महाराजांविषयी काही अनुभव असल्यास स्वागत आहे.
🌸अवश्य वाचा !!श्रीगजानन अनुभव!!
पृष्ठ संख्या 190
सहयोग राशी रुपये पन्नास फक्त
…………………………………….